booming business story van Je me souviens
Isabelle Blaise
Waarom iets weggooien als het nog bruikbaar is? In mijn tweedehandswinkel verkoop ik oude en alledaagse voorwerpen, maar ook mooi servies, vintage voorwerpen en decoratieve items. Ik houd me ook bezig met het redden en restaureren/upcyclen van meubels, waardoor de voorwerpen die bij mij binnenkomen een tweede leven krijgen. “Je me souviens…” is een echte grot van Ali Baba waar klanten in hun herinneringen kunnen duiken en tevreden vertrekken omdat ze vinden wat ze zochten.
In België kan je je wel degelijk omscholen en zelfstandige worden!
Mijn naam is Isabelle en ik ben geboren in 1970. Ik ben gepassioneerd door alle voorwerpen en geef ze graag een tweede leven. Ik ben bijvoorbeeld dol op het patineren en opknappen van oude meubels. Ik ben gemakkelijk te bereiken voor mijn klanten via de verschillende beschikbare kanalen: sociale netwerken (Facebook, Messenger en sinds kort Instagram), telefonisch of in mijn winkel tijdens de openingsuren (woensdag en zaterdag). Bovendien organiseer ik elke derde zondag van de maand een rommelmarkt met wel 45 exposanten. Dankzij een netwerk van professionals dat met de dag groter wordt, en mijn kennis die ook met de jaren toeneemt, kan ik snel inspelen op de specifieke wensen van mijn klanten. Voor mijn trouwe klanten bied ik ook andere diensten aan: het overkopen van voorwerpen, het leveren van de meubels die ik verkoop, of het in contact brengen met een professioneel, efficiënt en bekwaam opruimingsbedrijf waarmee ik samenwerk.
Mijn traject …
Als dochter van zelfstandigen heb ik altijd een onderneemster willen worden. Als alleenstaande moeder van drie schoolgaande jongens heb ik ongeveer tien jaar als huishoudhulp gewerkt. Dankzij de steun van het Waalse Gewest en van Forem kon ik mijn bedrijf opstarten in een sector die me nauw aan het hart ligt: de wereld van tweedehands goederen en upcycling. Aanvankelijk in bijberoep, maar kort voor de COVID-crisis op volledig zelfstandige basis. Deze crisis heeft bovendien de lancering van mijn “niet-essentiële” activiteit bemoeilijkt door consequent “plezieraankopen” te beperken. Maar gelukkig kon ik, vooral dankzij het programma Digital Commerce van het Syndicat Neutre pour Indépendants (SNI) en Wallonië, mijn bedrijf online opstarten en mezelf bijscholen in het gebruik van sociale netwerken, waaronder Facebook, zodat ik naam kon maken.
Een zaak is family business …
50 jaar geleden was mijn winkel al een handelszaak: mijn moeder was de zaakvoerder van een ijzerwarenwinkel die redelijk ver uit de buurt lag van een winkelcentrum. “Je me souviens…” bevindt zich in het centrum van een klein dorpje in de Henegouwse regio, genaamd Strée, dus (online) bekendheid verwerven was en blijft een prioriteit!
